இறகு,,,,,,,,

  வழக்கம் போலவே உடலும்,மனது அலுப்பாகிப்போகிறது.ஏறிப்போன வயதின் சுவடுகள் உடலிலா,மனதிலா?

   

 அது தெரியாமலேயே ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது நாட்களின் நகர்வுகள். இது போகமனதுள்முளைவிட்ட கனத்த சந்தேகமும் பெரிய காரணியாய் அமைந்து போகிறது இப்படியான எண்ணங்கள் முளைவிட/

 

ரொம்பவும் சொம்பேறியாகிப் போனேனோ என.ஓடும் வரைதான் போலும், உட்கார்ந்து விட்டால்?

போகிற போக்கில் எவ்வளவு அலுப்பு இருந்தாபோதிலும் ஓடிவிட முடிகிறது.

நேற்று ஞாயிற்றுக்கிழமை.மொட்டை போடுவதற்காக திருசெந்தூர் போக வேண்டும் என்ற மகனிடம் ஒத்துழைக்காத உடலின் பாட்டை சொன்னபோது அவன் ஒத்துக்கொள்ளவில்லை.

அடுத்த வாரம் பார்ப்போம் என கொஞ்சம் பேச்சில் அழுத்தம் கொடுத்து சொன்னதும்அரைமனதாய் ஒத்துக்  கொள்கிறான். இது  போக  நண்பர் ஒருவர்

அழைப்பு விடுத்த இடத்திற்கு போகமுடியவில்லை.

 இத்தனைக்கும் நேற்று வீட்டை வேறு எங்கும் போகவில்லை .ஆனாலும்  அலுப்பாகிப்   போனதுதான்  உடலும்,  மனதும்  என நினத்து  கொண்டிருக்கிற

வேளையில் எனது வீட்டை கடந்த எழுபது வயது மூதாட்டி தன் கூன் விழுந்த முதுகை நிமிர்த்தி என்னைப்பார்த்து சிரித்து விட்டுச் செல்கிறார்.

அவரை கடந்து சென்ற ஒற்றைக் குருவி வேகம் காட்டி பறக்கிறது.