தாயக்கட்டை

அவனதுநினைவு
என்னில்தோன்றி
வட்டமிடும்போதெல்லாம்
அவனைஆரத்தழுவிட
முடியவில்லையாயினும்
ஒடிசலும்
பூஞ்சையுமான
அவனதுஉருவம்
சலனப்படுத்திவிடுகிறதுதான்.
அவனும், நானும்
ஒன்றாகவே
படித்தபள்ளியும்
விளையாடியஇடங்களும்
இன்றும்.
அவனும், நானும்
ஒன்றாகவே
வேலைசெய்த
ஆயில்மில்
இன்னும்மாறாமல்.
அவனும்,நானும்
பயணம்செய்த
கிராமத்துச்சாலைஇன்றும்
இருக்கிறதுதான்.அவனும்,நானுமாய்
முன்னும்,பின்னுமாய்பயணித்த
வேலைக்காரசைக்கிள்இன்னும்இருவரிடமும். அவனுக்கும்,எனக்குமாய்நகரம்
காட்சிப்படுத்தியஇடங்கள்இன்னும்அப்படியே.ஆனால்வாழ்நாளின்
மாற்றம்அவனை
மில்வேலைக்காரனாயும்என்னை
அரசுஊழியனாயும்ஆக்கிவைத்திருக்கிறது.